Ένα πρωτότυπο και συμβολικό πατητήρι στήθηκε στο προαύλιο του Ιερού Ναού Αγίου Στυλιανού Γκύζη, με αφορμή το μάθημα του Κατωτέρου Κατηχητικού Σχολείου αγοριών. Συγκεκριμένα οι Κατηχητές κ. Γεώργιος Μπουκουβάλας, κ. Ιωάννης Ντουντουνάκης και κ. Εμμανουήλ Μιχαλόπουλος είχαν την έμπνευση να συνδυάσουν την συνάντηση του Κατηχητικού περί Ενότητας της Εκκλησίας αντλώντας αφορμή από την αρχιερατική προσευχή Του Κυρίου μας «ἵνα πάντες ἓν ὦσι».
Τα παιδιά είχαν την δυνατότητα να ακούσουν αλλά και να προβληματιστούν σχετικά με την ενότητα που χαρακτηρίζει όλα τα μέλη της Εκκλησίας με το παράδειγμα του μούστου. Όπως δηλαδή οι ρώγες του σταφυλιού δεν χάνονται αλλά ζυμώνονται και όλες οι ουσίες τους μεταφέρονται στο χυμό, όπου μεταμορφώνονται στο πολύτιμο κρασί. Είναι σαν κάθε μια να ζει καινούρια σε αρμονική κοινωνία με τις άλλες. Το μόνο, που χάνεται είναι οι άχρηστες φλούδες, τα «αγκάθια» του χαρακτήρα τους. Μήπως κι εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συναναστροφή μας με τους γύρω μας;
Ευχόμαστε τόσο στα παιδία όσο και στους Κατηχητές να τους χαρίζει αυτήν την ενότητα και την αγάπη ο καλός μας Θεός και να του χαριτώνει καθ’ όλη τη ζωή τους.
Εκ της Ενοριακής Νεανικής Εστίας Αγ. Στυλιανού Γκύζη
ἵνα πάντες ἓν ὦσι
Η ενότητα η δική μας
Δεν γίνεται να μην τσακωθούμε και καυγαδίσουμε μεταξύ μας ποτέ. Αυτό, που έχει σημασία είναι να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τον διπλανό μας, να σεβαστούμε τη γνμη του και τα δικαιώματά του και να του δώσουμε ευκαιρίες, αν θεωρούμε ότι δεν μας καταλαβαίνει. Να είμαστε πρόθυμοι να τον συγχωρέ σουμε, και να ξέρουμε πως σίγουρα κι εμείς τον έχουμε λυπήσει. Όλοι μας είμαστε διαφορετικοί, αλλά αυτή είναι η ομορφιά. Φαντάζε- στε έναν κόσμο μόνο με ένα είδος ζώων, ένα είδος λουλουδιών, ένα είδος φαγητού, κ.λπ; Ας ενδιαφερθούμε για τον άλλο και σίγουρα θα συνεννοηθούμε!
Οι ρώγες του σταφυλιού δεν χάνονται. Ζυμώνονται και όλες οι ουσίες τους μεταφέρονται στο χυμό, όπου μεταμορφώνονται στο πολύτιμο κρασί. Είναι σαν κάθε μια να ζει καινούρια σε αρμονική κοινωνία με τις άλλες. Το μόνο, που χάνεται είναι οι άχρηστες φλούδες, τα «αγκάθια» του χαρακτήρα τους. Μήπως κι εμείς πρέπει να κάνουμε το ίδιο στη συναναστροφή μας με τους γύρω μας;
[fancygallery id=”13″ album=”242″]
