Ἡ δυναμική τοῦ Σταυροῦ
Μητροπολίτη Λεμεσοῦ Γέροντα Ἀθανασίου
Τελικά τά πάθη δέν εἶναι αἰτία θλίψης ἀλλά αἰτία σωτηρίας, ὅπως ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος ναί μέν θανάτωσε τόν Χριστό, ἀλλά θανατώνοντας τόν Χριστό ἔγινε ὁ ἴδιος ζωοδότης καί σημεῖο τῆς ὄντως χαρᾶς, σημεῖο ζωῆς καί σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι ὁ Σταυρός ἔπαυσε νά εἶναι φονικό ὄργανο καί ὄργανο κατάρας, ὅπως ἦταν προηγουμένως καί διά τοῦ θανάτου τοῦ ἐσταυρωμένου Κυρίου ἔγινε γιά μᾶς αἰτία σωτηρίας καί καύχημά μας.
Καυχόμαστε λέει ὁ Ἀπ. Παῦλος γιά τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί δέν τόν ντρεπόμαστε. Δέν εἶναι κάτι ἀποτρόπαιο γιά μᾶς ἀλλά καύχημά μας. Ὁ ἴδιος ὁ Θεός τόν ὀνομάζει σημεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ἄρα τά πάθη καί ὁ Σταυρός καί ὅλα ὅσα ὑπέμεινε ὁ Κύριος γιά μᾶς εἶναι οἱ αἰτίες τῆς σωτηρίας μας. Δι’αὐτῶν προσκυνοῦμε τόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔπαθε τόσα πολλά γιά τή δική μας ἀγάπη.
Ὁ Χριστός ἀγάπησε καί ἔσωσε τόν ἄνθρωπο διά μέσου τοῦ Πάθους καί τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Σταυρός ὅμως θά ἦταν ἕνα τέλος θλιβερό, ἄν δέν ἀκολουθοῦσε ἡ Ἀνάσταση. Γι’αὐτό καί παραμερίζεται τελικά ὁ Σταυρός καί κυριαρχεῖ ἡ Ἀνάσταση.
Αναδημοσίευση από: isagiastriados.com
