«Παράδεισος και Κόλαση: ποιο είναι το ”εισιτήριο” για τον Παράδεισο;»

Τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνάντηση του Σεμιναρίου Επιμόρφωσης Κατηχητών-τριών, που συνδιοργανώνει το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε συνεργασία με το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, (Μεγάλου Βασιλείου 15, στον Κεραμεικό).
Ο Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Δανιήλ Ψωΐνος, Ιεροκήρυκας του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Πειραιώς, εισηγήθηκε το θέμα: «Παράδεισος και Κόλαση: ποιο είναι το ”εισιτήριο” για τον Παράδεισο;».
Ξεκινώντας με την παρουσίαση των λανθασμένων απόψεων για την ιδιότητα του Χριστιανού (βολεμένος, υπόχρεος ο Θεός απέναντί του, έχει εξασφαλισμένο τον Παράδεισο, είναι κριτής των πάντων), ο π. Δανιήλ τόνισε πως όλες οι παραπάνω θεωρήσεις είναι εκτός πραγματικότητας. Ο Χριστιανός είναι ο αγωνιστής που θέλει να κερδίσει την σωτηρία.
Ο αγώνας του Χριστιανού έγκειται στο να καταφέρει να μιμηθεί τον Χριστό και να εφαρμόσει τις θείες Εντολές. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας όντες θεωμένοι μάς προτρέπουν να εργαστούμε με πίστη και πόθο αντιμετωπίζοντας το κυρίως εμπόδιο που είναι ο εαυτός μας, ώστε να κερδίσουμε τη Βασιλεία του Θεού.
Ο χρόνος της ζωής μας είναι εκείνο το σύνολο των αναρίθμητων ευκαιριών που μας προσφέρει ο Θεός για τη σωτηρία μας. Όταν ολοκληρωθεί η ζωή μας τότε έχει τελειώσει και η υπόθεση της σωτηρίας μας.
Ο πνευματικός αγώνας του ανθρώπου είναι ανάγκη να γίνει συστηματικός. Τη μεγάλη αυτή αλήθεια φανερώνει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος όταν μιλώντας προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου τους προτρέπει να κάνουν τέσσερα βασικά:
1. Γρηγορεῖτε
2. Στήκετε ἐν τῇ πίστει
3. Ἀνδρίζεσθε
4. Κραταιοῦσθε (Α΄ Κορινθ. 16, 13-24)
Ο Χριστιανός στον αγώνα του για τη σωτηρία πρέπει να παλέψει σε τρία βασικά και ενίοτε επικίνδυνα μέτωπα:
1. Κατά του εαυτού του και της αμαρτίας του.
2. Κατά του ορκισμένου εχθρού του, του διαβόλου.
3. Κατά του κόσμου και του κοσμικού φρονήματος.
Βασικό κίνητρο για τον αγώνα προς την πνευματική τελείωση πρέπει να αποτελεί η αγάπη μας για τον Χριστό και όχι να απολαύσουμε τον Παράδεισο ή να αποφύγουμε τα μαρτύρια της αιωνίου κολάσεως.
Ο Παράδεισος δεν είναι κήπος ξεκούρασης, αλλά η μετά του προσώπου του Θεού κοινωνία και απόλαυση. Η κόλαση πάλι είναι η στέρηση αυτής της κοινωνίας, «το μαρτύριο του να μη μπορείς να αγαπάς», όπως έλεγε ο Ντοστογιέφσκι, η κατάσταση της αφόρητης και απόλυτης μοναξιάς.
Εστιάζοντας ο ομιλητής στον τρόπο που μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά και τους νέους των κατηχητικών συντροφιών υπογράμμισε ότι είναι αναγκαίο να πληροφορηθούν τα παιδιά για το τι σημαίνει κανείς να είναι Χριστιανός. Να εμπνευστούν στην ανάληψη ενσυνείδητου αγώνα. Η ενασχόλησή μας με τον εαυτό μας καθίσταται σωτήριο, διότι αυτός συνήθως τυγχάνει ο «μεγάλος άγνωστος».
Με ενέργειες των Κατηχητών χρήζει ανάγκης να μπει πνευματικό πρόγραμμα στη ζωή των παιδιών (εκκλησιασμός, εξομολόγηση, θεία Κοινωνία). Σ’ αυτό συμβάλλει τα μέγιστα το προσωπικό μας παράδειγμα. Επίσης πρέπει να αποσαφηνίσουμε στην ψυχή των παιδιών την εικόνα του Θεού και τις έννοιες «παράδεισος», «κόλαση», «αγώνας».
Ο π. Δανιήλ απαντώντας στα ερωτήματα των Κατηχητών μεταξύ των άλλων συμβούλευσε να αγαπάμε τα παιδιά, να τους εμπνέουμε εμπιστοσύνη και να προσευχόμαστε γι΄ αυτά.
Τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί συν Θεώ η τέταρτη σεμιναριακή συνάντηση με θέμα: «Ποια η στάση μας απέναντι στους συνανθρώπους μας άλλων θρησκειών;»», με ομιλητή τον κ. Θανάση Ν. Παπαθανασίου, (Δρ. Θεολογίας, Διδάσκων (ΕΔΙΠ) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας, Αρχισυντάκτης του περιοδικού Σύναξη).