«Ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος»

Την Δευτέρα 20 Νοεμβρίου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η έκτη συνάντηση του Σεμιναρίου Επιμόρφωσης Κατηχητών-τριών, που διοργανώνει το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών σε συνεργασία με το Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμόρφωσης. Ο Αιδεσιμ. Πρωτ. π. Δημήτριος Παπαχαντζής, Εφημέριος του Ι. Παρεκκλησίου Αγίου Στεφάνου Μεταμορφώσεως – Εκπαιδευτικός ανέπτυξε το θέμα: «Ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος».

Ο π. Δημήτριος ξεκίνησε την εισήγησή του αναφέροντας ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ΄ εικόνα Θεού. Χαρακτηρίζεται από το λογικόν, το αυτεξούσιον, το αρχικόν και το δημιουργικόν. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος υπέπεσε στο Προπατορικό αμάρτημα αποδεικνύει το μεγαλείο της ελευθερίας του ανθρώπου.

Συνεχίζοντας ο ομιλητής τόνισε ότι ο Θεός δεν έφτιαξε τον θάνατο· ο θάνατος είναι επι-συμβάν και γεγονός παρά φύσιν. Είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής του ανθρώπου. Η πτώση του ανθρώπου σήμανε και την πτώση όλης της Δημιουργίας – «ἀποκαραδοκία» της Κτίσεως.

Θάνατος είναι η άρση της ενώσεως ψυχής και σώματος «ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται». Ο Θεός από φιλανθρωπία επέτρεψε τον θάνατο. Ο Θεός που είναι αγάπη, από αγάπη έδωσε τον Μονογενή Του Υιό. Ο Θάνατος του Χριστού έγινε ο θάνατος του θανάτου.

Συνεχἰζοντας αναφέρθηκε στην Προς Κορινθίους Επιστολή, στην οποία ο Απόστ. Παύλος φανερώνει το Μυστήριο της προαναγγελίας της μέλλουσας Ανάστασης των πάντων, όπου το θνητό σώμα θα ενδυθεί την αφθαρσία και θα μετάσχει στην Όγδοη Ημέρα.

Σε αυτό το σημείο επισημάνθηκε ότι ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του διαβεβαιώνει ότι αναστήθηκε με τις εμφανίσεις Του (στις Μυροφόρες, στην πορεία προς Εμμαούς κ.ά). Και αναφωνεί ο Απόστολος (Α΄ Κορ. 15,17) «εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν».

Στη συνἐχεια της ομιλίας έγινε αναφορά στα Λειτουργικά κείμενα που αφορούν στο μυστήριο του θανάτου. Τα ιδιόμελα του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού είναι ιδιαιτέρως συγκινητικά: «Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἐννοήσω τὸν θάνατον». Και η ίδια η Μητέρα Παναγία θρηνεί για τον Υιό Της στα απόστιχα των Αίνων της Μ. Παρασκευής.

Διαλεγόμενος με τους συμμετέχοντες ο ομιλητής τόνισε ότι κι εμεἰς καλούμαστε να βιώνουμε το αίσθημα της απώλειας. Ο θρήνος δεν είναι άρρωστη κατάσταση, ο μη θρήνος όμως είναι. Δεν χρειάζονται παρηγορίες. Αυτό που είμαστε παρηγορεί. Συμπονούμε, στεκόμαστε δίπλα στον πενθούντα «κλαίοντες μετά κλαιόντων».

Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε τα όριά μας και τους περιορισμούς μας και γι’ αυτό είναι λάθος να λέμε: «ο Θεός πήρε το παιδί, γιατί το αγαπούσε» ή «ο κεκοιμημένος δεν θα ήθελε να σε βλέπει να κλαις». Την ώρα του πόνου ο άλλος δεν μπορεί να ακούσει, αλλά μπορεί να μιλήσει. Να αφήσουμε την καρδιά μας να εκφράσει την αγάπη και την στοργή στους πενθούντες και τα παιδιά. Κάθε αποχωρισμός είναι βήμα μεγαλώματος. Μὀνο όποιος έχει κάνει αποχωρισμούς έχει μεγαλώσει. Ο άνθρωπος που εξαγιάζεται πλησιάζει στο «καθ΄ ομοίωσιν». Η αποκατάσταση της φύσης γίνεται μέσα από την Αγιότητα.

Κλείνοντας την ιδιαίτερη αυτή συνάντηση ο π. Δημήτριος επεσήμανε ότι η Παναγία έδειξε με τη ζωή Της πώς ήταν ο άνθρωπος πριν από την Πτώση. Εξαγιάστηκε με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος. Ο Χριστός μάς έδειξε πώς θα είναι ο άνθρωπος μετά την κοινή Εξανάσταση, την Όγδοη Ημέρα.

Την προσεχή Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί συν Θεώ η εισήγηση του κ. Κωνσταντίνου Κορναράκη, Αναπληρωτή Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: «Η κατανόηση του ανθρώπου ως ψυχοσωματική ενότητα στη χριστιανική και θύραθεν παιδεία – Β΄ μέρος».