Χριστιανική ζωή και σεξουαλικές σχέσεις

VIVLIOENPLOΟι εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου συλλογικού τόμου
«ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ»
που θα πραγματοποιηθεί  το Σάββατο 16 Μαΐου και ώρα 12 μ.  στο νέο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων “Εν πλω” στην Αθήνα,  Χαριλάου Τρικούπη 6-10.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

  • π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γεν. Αρχ/κός Επίτροπος και υπεύθυνος Νεότητος Ι. Μ. Κέρκυρας – Εκπαιδευτικός
  • Δημήτριος Καραγιάννης, Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
  • Ηλίας Λιαμής, Θεολόγος – Εκπαιδευτικός

 

ΑΠΌΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

«Όλο και πιο συχνά βλέπουμε την περίφημη «περιρρέουσα ατμόσφαιρα» να διεμβολίζεται επιθετικά από ένα άλλο είδος θέασης της σεξουαλικότητας, και με τρόπους λίγο-πολύ πρωτοφανέρωτους: Το διαδίκτυο και οι νέες διεισδύσεις της εικόνας στη ζωή μας, οι καινούργοι τρόποι επικοινωνίας, η τεχνολογία, η πύκνωση του σχεσιακού χρόνου, η παγίωση της σχεσιακής επιφανειακότητας, η απενοχοποίηση κάθε προκλητικότητας και η συχνότητα των κρουσμάτων της προκλητικής ελευθεριότητας, σε βαθμό που να καθίσταται αυτή ρουτίνα… Κι επιπλέον, μια νωχελική παραίτηση από κάθε προβληματισμό επί του θέματος…

Οι σημερινοί σαραντάρηδες δεν μεγάλωσαν σε συντηρητικές εποχές. Τα πορνοπεριοδικά δεν ήταν καταχωνιασμένα σε περίπτερα της πλατείας Ομονοίας –υπήρχαν στις σχολικές μας τάξεις, τα έφερνε εκείνος ο συμμαθητής, που παινευόταν ότι «τα έχει» με μια μεγαλύτερή του απ’ το Αρσάκειο, ή ο άλλος που μάζευε τ’ απογεύματα δηλώσεις συμμετοχής για εξορμήσεις στους οίκους ανοχής. Και ο δρόμος που απαιτούνταν για να φτάσουν αυτά τα περιοδικά από το τελευταίο θρανίο στο πρώτο, είχε λειανθεί από το ΚΛΙΚ, το MAX και τα συναφή lifestyle έντυπα της softcore κουλτούρας. Η ομοφυλοφιλία, στη δική μας εποχή, μπορεί να μην υπήρχε ως «ατζέντα θεμάτων» ενός ισχυρού λόμπι, αλλά είχε αρχίσει ήδη να καταλαμβάνει, ως ανθρωπολογικός τύπος, καίριες θέσεις επιρροής της συλλογικής εικόνας. Στον στρατό, το video στο ΚΨΜ (και το DVD player λίγο αργότερα) δούλευε τα βράδια υπερωρίες για να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της στρατευμένης νεολαίας για «οφθαλμόλουτρα»… Είμαστε μάρτυρες της γέννησης μιας συλλογικής κουλτούρας νοτισμένης στα απόνερα της trash tv, του «Ερωτοδικείου» και των «Παιδιών της νύχτας» – κανονικά, δύσκολα θα μας έκανε κάτι ιδιαίτερη εντύπωση από κει και πέρα… Κι όμως, σήμερα διαισθανόμαστε με αμηχανία πως τα πράγματα αποκτούν νέες διαστάσεις. Εκτείνονται σε άλλες περιοχές, διεισδύουν πιο ύπουλα, επιτίθενται πιο ασύδωτα κι οι επιδράσεις τους διαβρώνουν πιο βαθιά, πιο μόνιμα.

Υπάρχει πρόβλημα. Ο προβληματισμός πρέπει να ενταθεί, γιατί μόνο μέσα σε ατμόσφαιρα προβληματισμού, μπορούν να γεννηθούν ποιμαντικές στάσεις, να βρεθούν λύσεις, να επιχειρηθούν απαντήσεις. Το θέμα τοποθετείται στον πυρήνα μιας σύγχρονης χριστιανικής ανθρωπολογίας, που καλείται να «δει» την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση μέσα από τα αιτήματα της εποχής, και να αντλήσει από την παρακαταθήκη της τα κριτήρια εκείνα που θα διαμορφώσουν θεολογήσεις λυσιτελείς για το σήμερα. Δίχως ειλικρινή έκθεσή μας στο σήμερα, με ρεαλισμό, τόλμη και ευθύνη, δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε αληθινές απαντήσεις, αλλά προκατασκευασμένα σκαριφήματα μιας παράδοσης που απάντησε πολλάκις στους ανθρώπους του χτες. Αλλά τα παιδιά μας δεν είναι οι άνθρωποι του χτες. Είναι οι άνθρωποι του αύριο. Κι έχουμε χρέος απέναντί τους…».